حسین جان (ع)

گاهی نگاهی ...

بهر دل خود

حرکت توابین ، بیشتر برای تسکین دل خود بود

تا یاری حسین

اهل تکلیف باشیم نه تسکین ...

 

پ.ن: اول ربیع ؛ آغاز قیام توابین

آرزوی پدر

رضا در آغوش جوادش جان داد

این آرزوی هر پدری است!

خصوصا اگر ان فرزند

علی اکبر باشد.

اما حسین...

عبرت

یادت باشد . این روضه ها افسانه نیست.

غلو نیست. اغراق نیست.

عاشورای 88 یادت باشد.

 

پ.ن: دی ؛ ماه حماسه های این سرزمین ...

به سرعت

از اسب که افتاد

همه چیز به سرعت گذشت

خاطرات حسن ... صورت مادرش ... و آن مردک ... 

 

پ.ن: فَسَقَطَ الْحُسَیْنُ ع عَنْ فَرَسِهِ إِلَى الْأَرْضِ عَلَى خَدِّهِ الْأَیْمَن‏ (لهوف 124)

عاشقی به یک نظر

جووونا!

بزرگترا !

کوچیکترا !

"عاشقی به یک نظر" واقعیت دارد بخدا !

 

پ.ن: فَمَضَى إِلَیْهِ زُهَیْرُ بْنُ الْقَیْنِ فَمَا لَبِثَ أَنْ جَاءَ مُسْتَبْشِراً قَدْ أَشْرَقَ وَجْهُه‏ (لهوف 72)

اشاره

دیگه تحمل روضه ی اشاره ای رو هم ندارم .

فهرست لهوف واسه جون دادن کافیه ...  

پ.ن: (+)

بها

برق چشمانت

مست کننده بود

حق داشتند

اگر تسلیم شمشیرت می شدند

این کمترین بها است

                             بهر تماشا

شک

گاهی شک می کنم

کدام برّنده تر است؟

تیزی شمشیرت

چرخش دستانت

یا نفوذ چشمانت

بین الحرمین

ماه بودنت مثل روز روشن است

وقتی در شب

حرم برادرت را انعکاس داده ای ...